supremacja — ż I, DCMs. supremacjacji; lm D. supremacjacji (supremacjacyj) «zwierzchnictwo, panowanie; wyższość, przewaga, dominowanie nad kimś, nad czymś» Supremacja ekonomiczna, polityczna. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
Супрематизм — (от лат. supremus высший, высочайший; первейший; последний, крайний, видимо, через польское supremacja превосходство, главенство) Направление авангардного искусства (см.: Авангард) первой трети XX в., создателем, главным представителем и… … Энциклопедия культурологии
hegemonia — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. hegemońja] {{/stl 7}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} stan dominacji, sytuacja, w której jakaś partia, klasa społeczna, państwo góruje nad innymi, odgrywa główną rolę w jakiejś dziedzinie, ma istotny wpływ na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień